Indonesië- Flores en Komodo
Door: Martje Kuijpers
Blijf op de hoogte en volg Martje
19 April 2015 | Indonesië, Ende
De volgende bestemming van mijn reis was Flores, vanuit Denpasar heb ik het vliegtuig genomen naar Labuhan Bajo, west-Flores. Na een dag lang reizen heb ik ’s avonds de zondondergang in Labuhan Bajo bekeken. Hierna heb ik een twee daagse tour geboekt naar de Komodo en Rintja eilanden. Deze eilanden liggen ten westen van Flores en staan vooral bekend als leefomgeving van de komodovaraan. De eerste dag van de tour zijn we met de boot richting Komodo gevaren, tijdens deze tocht heb ik dolfijnen gezien. Het eerste punt waar we stopte was het manta point; hier heb ik gesnorkeld en diverse zeedieren gezien waaronder een manta, een kleine haai en een grote rog. Een manta is de grootste bekende rog ter wereld en kan maximaal een spanwijdte tot zeven meter hebben. Het zijn reusachtige dieren. Na dit punt zijn we naar een hele mooie snorkelplek gevaren, voor mij het mooiste snorkelpunt dat ik ooit gezien heb; pink beach. Het strand heeft deze naam doordat het strand bestaat uit zowel witzand als rode resten van het koraal waardoor het een beetje roze lijkt. Hier heb ik lang gesnorkeld, het koraal was zo dichtbij dat ik tussen de vissen doorzwom en niet kon staan zonder op het koraal te staan. Dit was prachtig! Ik heb nog nooit zo’n mooie snorkelplek gezien!
Hierna zijn we naar Komodo Village gevaren, hier heb ik mijn spullen neergelegd want ’s avonds heb ik hier overnacht. Na het wegbrengen van de spullen zijn we naar de flying foxes (vleermuizen) gaan kijken, deze zijn het meest actief met zonsondergang. Zoveel vleermuizen heb ik nog nooit gezien, en ze waren groot! Ik had er een aantal verwacht, maar het was een hele menigte. Heel apart om dit te zien, ik geloofde mijn ogen bijna niet zoveel waren het er. Na het bekijken van de flying foxes zijn we terug gegaan naar Komodo Village waar we gegeten hebben en hier heb ik gedoucht. De douche.. Het was een ruimte van 1,5 x 1,5 meter, met twee bakken met water en een Franse toilet, meer niet. Toch leuk om mee te maken, mezelf wassen doormiddel van een aantal keer een bak met water over me heen te gooien. Voor hen is dit normaal, en ik moet zeggen, het viel me niets tegen! Hierna ben ik gaan slapen.
De tweede dag van de tour zijn we naar het Komodo National Park op Komodo gegaan, hier heb ik vier komodovaranen gezien. De komodovaraan is een van de bekendste hagedissensoort, dit komt door het grote formaat; ze kunnen wel drie meter groot worden. De komodovaraan komt alleen voor in het wild in het zuidoostelijke deel van Indonesië, waaronder in het Komodo National Park. In het begin van de trekking liep er een komodovaraan voor ons, we konden haar volgen maar moesten natuurlijk wel een beetje oppassen. De andere drie komodovaranen lagen naast het restaurant, ze weten dat hier eten te vinden is dus ze stationeren zich vaak op die plek.
Na het Komodo National Park op Komodo ben ik naar het Komodo National Park op Rintja geweest. Dit eiland is wat kleiner dan het Komodo eiland, maar nog steeds heel groot. Hier heb ik zes komodovaranen gezien, allen naast het restaurant van het park, met dezelfde reden als op het Komodo eiland. Vanaf Rintja zijn we terug gevaren naar Labuhan Bajo waar ik heb overnacht. De dag erna ben ik vroeg opgestaan om met een Indonesische openbare bus naar Bajawa te reizen. Deze bus zou tussen 05.00 en 06.00u langs mijn hostel rijden. Ik zat netjes klaar vanaf 04.45u, maar de bus kwam uiteindelijk pas om 06.10u. Hierna heb ik een busreis gehad van bijna tien uur, door de mooie natuur van Flores.
Dit is wat Flores vooral kenmerkt, het eiland bestaat uit allemaal bergketens met dode en nog werkende vulkanen. De bodem van Flores bestaat hierdoor vooral uit jong vulkanisch gesteente, erg vruchtbare grond. Het valt meteen op dat dit eiland echt groen is. Vulkanische bergen, savannes , tropisch regenwoud en kratermeren vormen het landschap.
Aangekomen in Bajawa was ik helemaal suf van het reizen en ben ik gaan eten en heb ik een tour geboekt voor de volgende dag. Bajawa ligt in midden-zuid Flores en is een stad gelegen in een traditionele streek met veel traditionele dorpjes.
De dag erna ben ik naar een traditionele markt in Bajawa geweest, hier verkochten ze alles wat maar te bedenken was; dieren, fruit, kleren, scooters, ed. Daarna ben ik met een gids door de omgeving van Bajawa gereden, hier heb ik twee traditionele dorpjes gezien. Het dorpje Bena (350 inwoners) en Luba (84 inwoners). Deze dorpjes leken vrij veel op elkaar. Het dorpje Bena was wat meer toeristisch, en dat merkte ik meteen, jammer. Het dorpje Luba was minder toeristisch, de mensen leefden echt nog ouderwets (voor mij). De mannen waren allen aan het werk op het land en de vrouwen waren thuis aan het weven. De kinderen waren op school, op een enkeling na. Met deze kinderen heb ik contact proberen te maken, maar het is toch lastig als er een taalbarrière is. De kinderen waren aan het spelen met limoenen, takjes en met een dode sprinkhaan. De limoenen werden als bal gebruikt om mee te voetballen, te bowlen, te rollen en te gooien. De sprinkhaan wekte erg de interesses van de kinderen en daar waren ze steeds aandachtig naar aan het kijken en mee aan het spelen. De takjes werden gebruikt als al het andere speelgoed. Wat is het prachtig om te zien dat deze kinderen kunnen genieten en fijn spelen, met materialen die voor ons niet eens gezien worden als materialen. Ze hebben me in laten zien dat een kind met heel weinig toch lekker kind kan zijn.
Na het bezoeken van de dorpjes zijn we naar de Malanage hotspring gereden, hier heb ik langs de stroming afgelopen en mijn voeten af en toe in het water gehouden. Het water was zo heet!
Na deze tour heeft de gids mij afgezet bij het busstation van Bajawa, ik wilde de bus pakken naar Ende. Ende is de op een na grootste stad van Flores. Wachtend op de bus, kwam er een local naar me toe die me graag naar Ende wilde brengen met zijn auto. Dit gebeurt vaker in Indonesië, deze mensen hebben als baan van huis naar een andere stad te rijden met toeristen en proberen dan in de andere plaats weer toeristen te zoeken die naar de stad willen waar ze zelf vandaan komen. Dit kost vaak niet zoveel, net iets meer dan de benzine prijs. In eerste instantie was ik niet geïnteresseerd omdat het openbaar vervoer toch goedkoper was en ik dit wel een leuke manier van reizen vind. Tot hij er evenveel geld voor vroeg als de openbare bus, hij zat zelfs lager. Het bracht me meer voordelen, ik moest anders nog een klein uur wachten en werd niet bij de hostels afgezet maar vier kilometer van de stad Ende. Dus uiteindelijk ben ik met deze man meegereden naar Ende. Hier heb ik een hostel gezocht waar ik kon overnachten.
De dag erna heb ik een scooter gehuurd en ben ik naar de Kelimutu vulkaan gereden, samen met een Franse reiziger. Hij wilde liever geen entree betalen, het is altijd een dure prijs voor blanken. Hij vertelde me dat er vaak een andere weg is waar geen entree posten staan. Dus wij hebben samen die ene weg gezocht, nou wat een beleving, midden door allemaal kleine dorpjes heen tot een hoog punt bij een kerk en school. Daar hebben we de scooter laten staan en vanaf hier begon de klim van ongeveer vijf kilometer omhoog. Enja, we hadden de entree post ontweken en meteen genoten van de mooie natuur en de vriendelijkheid van de mensen die hier wonen. Aangekomen bij de Kelimutu vulkaan was het erg rustig. De Kelimutu vulkaan bestaat uit drie kratermeren: Tiwu Ata Bupu (Meer van oude mensen) deze is blauw en is het meest westelijke van de drie meren. De andere twee meren, Tiwu Ko'o Fai Nuwa Muri (Meer van jonge mannen en maagden) en Tiwu Ata Polo (Heksen van het betoverde meer) worden gescheiden door een gedeelde kraterwand en hadden de kleuren groen en rood. Deze kleuren kunnen veranderen, dit komt doordat verschillende zouten en stikstofoxiden in de suspensie of oplossing de kleuren kunnen veranderen. Heel bijzonder om te zien.
Een week Flores, wauw wauw wauw, wat is dit eiland prachtig. Elke natuurliefhebber moet hier eens geweest zijn! Prachtig! Het is niet erg toeristisch, en juist alleen toeristen die bewust voor dit eiland gekozen hebben. De mensen zijn erg vriendelijk en de natuur is prachtig.
Hierna zijn we naar Komodo Village gevaren, hier heb ik mijn spullen neergelegd want ’s avonds heb ik hier overnacht. Na het wegbrengen van de spullen zijn we naar de flying foxes (vleermuizen) gaan kijken, deze zijn het meest actief met zonsondergang. Zoveel vleermuizen heb ik nog nooit gezien, en ze waren groot! Ik had er een aantal verwacht, maar het was een hele menigte. Heel apart om dit te zien, ik geloofde mijn ogen bijna niet zoveel waren het er. Na het bekijken van de flying foxes zijn we terug gegaan naar Komodo Village waar we gegeten hebben en hier heb ik gedoucht. De douche.. Het was een ruimte van 1,5 x 1,5 meter, met twee bakken met water en een Franse toilet, meer niet. Toch leuk om mee te maken, mezelf wassen doormiddel van een aantal keer een bak met water over me heen te gooien. Voor hen is dit normaal, en ik moet zeggen, het viel me niets tegen! Hierna ben ik gaan slapen.
De tweede dag van de tour zijn we naar het Komodo National Park op Komodo gegaan, hier heb ik vier komodovaranen gezien. De komodovaraan is een van de bekendste hagedissensoort, dit komt door het grote formaat; ze kunnen wel drie meter groot worden. De komodovaraan komt alleen voor in het wild in het zuidoostelijke deel van Indonesië, waaronder in het Komodo National Park. In het begin van de trekking liep er een komodovaraan voor ons, we konden haar volgen maar moesten natuurlijk wel een beetje oppassen. De andere drie komodovaranen lagen naast het restaurant, ze weten dat hier eten te vinden is dus ze stationeren zich vaak op die plek.
Na het Komodo National Park op Komodo ben ik naar het Komodo National Park op Rintja geweest. Dit eiland is wat kleiner dan het Komodo eiland, maar nog steeds heel groot. Hier heb ik zes komodovaranen gezien, allen naast het restaurant van het park, met dezelfde reden als op het Komodo eiland. Vanaf Rintja zijn we terug gevaren naar Labuhan Bajo waar ik heb overnacht. De dag erna ben ik vroeg opgestaan om met een Indonesische openbare bus naar Bajawa te reizen. Deze bus zou tussen 05.00 en 06.00u langs mijn hostel rijden. Ik zat netjes klaar vanaf 04.45u, maar de bus kwam uiteindelijk pas om 06.10u. Hierna heb ik een busreis gehad van bijna tien uur, door de mooie natuur van Flores.
Dit is wat Flores vooral kenmerkt, het eiland bestaat uit allemaal bergketens met dode en nog werkende vulkanen. De bodem van Flores bestaat hierdoor vooral uit jong vulkanisch gesteente, erg vruchtbare grond. Het valt meteen op dat dit eiland echt groen is. Vulkanische bergen, savannes , tropisch regenwoud en kratermeren vormen het landschap.
Aangekomen in Bajawa was ik helemaal suf van het reizen en ben ik gaan eten en heb ik een tour geboekt voor de volgende dag. Bajawa ligt in midden-zuid Flores en is een stad gelegen in een traditionele streek met veel traditionele dorpjes.
De dag erna ben ik naar een traditionele markt in Bajawa geweest, hier verkochten ze alles wat maar te bedenken was; dieren, fruit, kleren, scooters, ed. Daarna ben ik met een gids door de omgeving van Bajawa gereden, hier heb ik twee traditionele dorpjes gezien. Het dorpje Bena (350 inwoners) en Luba (84 inwoners). Deze dorpjes leken vrij veel op elkaar. Het dorpje Bena was wat meer toeristisch, en dat merkte ik meteen, jammer. Het dorpje Luba was minder toeristisch, de mensen leefden echt nog ouderwets (voor mij). De mannen waren allen aan het werk op het land en de vrouwen waren thuis aan het weven. De kinderen waren op school, op een enkeling na. Met deze kinderen heb ik contact proberen te maken, maar het is toch lastig als er een taalbarrière is. De kinderen waren aan het spelen met limoenen, takjes en met een dode sprinkhaan. De limoenen werden als bal gebruikt om mee te voetballen, te bowlen, te rollen en te gooien. De sprinkhaan wekte erg de interesses van de kinderen en daar waren ze steeds aandachtig naar aan het kijken en mee aan het spelen. De takjes werden gebruikt als al het andere speelgoed. Wat is het prachtig om te zien dat deze kinderen kunnen genieten en fijn spelen, met materialen die voor ons niet eens gezien worden als materialen. Ze hebben me in laten zien dat een kind met heel weinig toch lekker kind kan zijn.
Na het bezoeken van de dorpjes zijn we naar de Malanage hotspring gereden, hier heb ik langs de stroming afgelopen en mijn voeten af en toe in het water gehouden. Het water was zo heet!
Na deze tour heeft de gids mij afgezet bij het busstation van Bajawa, ik wilde de bus pakken naar Ende. Ende is de op een na grootste stad van Flores. Wachtend op de bus, kwam er een local naar me toe die me graag naar Ende wilde brengen met zijn auto. Dit gebeurt vaker in Indonesië, deze mensen hebben als baan van huis naar een andere stad te rijden met toeristen en proberen dan in de andere plaats weer toeristen te zoeken die naar de stad willen waar ze zelf vandaan komen. Dit kost vaak niet zoveel, net iets meer dan de benzine prijs. In eerste instantie was ik niet geïnteresseerd omdat het openbaar vervoer toch goedkoper was en ik dit wel een leuke manier van reizen vind. Tot hij er evenveel geld voor vroeg als de openbare bus, hij zat zelfs lager. Het bracht me meer voordelen, ik moest anders nog een klein uur wachten en werd niet bij de hostels afgezet maar vier kilometer van de stad Ende. Dus uiteindelijk ben ik met deze man meegereden naar Ende. Hier heb ik een hostel gezocht waar ik kon overnachten.
De dag erna heb ik een scooter gehuurd en ben ik naar de Kelimutu vulkaan gereden, samen met een Franse reiziger. Hij wilde liever geen entree betalen, het is altijd een dure prijs voor blanken. Hij vertelde me dat er vaak een andere weg is waar geen entree posten staan. Dus wij hebben samen die ene weg gezocht, nou wat een beleving, midden door allemaal kleine dorpjes heen tot een hoog punt bij een kerk en school. Daar hebben we de scooter laten staan en vanaf hier begon de klim van ongeveer vijf kilometer omhoog. Enja, we hadden de entree post ontweken en meteen genoten van de mooie natuur en de vriendelijkheid van de mensen die hier wonen. Aangekomen bij de Kelimutu vulkaan was het erg rustig. De Kelimutu vulkaan bestaat uit drie kratermeren: Tiwu Ata Bupu (Meer van oude mensen) deze is blauw en is het meest westelijke van de drie meren. De andere twee meren, Tiwu Ko'o Fai Nuwa Muri (Meer van jonge mannen en maagden) en Tiwu Ata Polo (Heksen van het betoverde meer) worden gescheiden door een gedeelde kraterwand en hadden de kleuren groen en rood. Deze kleuren kunnen veranderen, dit komt doordat verschillende zouten en stikstofoxiden in de suspensie of oplossing de kleuren kunnen veranderen. Heel bijzonder om te zien.
Een week Flores, wauw wauw wauw, wat is dit eiland prachtig. Elke natuurliefhebber moet hier eens geweest zijn! Prachtig! Het is niet erg toeristisch, en juist alleen toeristen die bewust voor dit eiland gekozen hebben. De mensen zijn erg vriendelijk en de natuur is prachtig.
-
19 April 2015 - 18:51
Elly:
Prachtig geweldig overweldigend mooi, en ja ik zou direct verliefd worden op dit eiland.
Machtig mooi dat je dit allemaal wil en kunt meemaken.
Geniet, geniet, geniet.
p.s gelukkig begint in ons landje ook alles weer groen te worden, da's toch ook genieten.
-
19 April 2015 - 19:08
Nils:
Ziet er leuk uit, ik was zo meegegaan als ik kon. Maak er nog een leuke tijd van. En tot over anderhalve week. -
19 April 2015 - 20:38
Ans :
Dag Martje,
Erg mooi om jouw verslag te lezen en de foto's te zien.
Je hebt er veel van genoten en rond getrokken en goed van je om dit allemaal gewoon te ondernemen.
En ook is het voor iedereen fijn om jouw verblijf en vakantie te kunnen meebeleven.
fam. Nabuurs.
-
20 April 2015 - 22:09
Pieternel:
Hoi Martje,
De klok tikt door en de tijd begint steeds sneller af te tellen. Het is zo weer 1 mei!
Onze vakantie's en uitjes zullen niet kunnen tippen met jou verhalen.
Daar zul jij vast, dadelijk ook weer aan moeten wennen. Maar zo'n mooi vakantie zal dan ook onvergetelijk voor je blijven en ook echt de moeite waard zijn geweest.
Martje, je hebt nog ruim een week. Hopelijk heb jij dan ook alles wat je van plan bent om te gaan bezichtigen, dadelijk dan ook gezien.
Succes en geniet ze nog.
Groetjes fam. van Haandel
-
20 April 2015 - 22:14
Erni Van Aerts:
Ha Martje, wat prachtig allemaal!!! Morgen is onze tweede terugkomdag. Op de 3e ben je er weer bij en kun je vertellen hoe het in zijn werk gaat om weer te wennen aan het ordelijke Nederland. Bij ons zijn de kersenbloesems gelukkig ook mooi en zijn we blij je weer te zien en te spreken.
Nog even heel fijn genieten, een goede terugreis gewenst. En lekker wereldburger blijven.
Tot gauw! -
20 April 2015 - 23:00
Angèle:
Hai hai,Martje,
Wat een prachtig land dat mooie Indonesië.
Zo veel verschillen ,toeristisch of gewoon waar je nog echt het gewone leven ziet ,waar de mensen leven en werken .
Wat een beleving daar ,ben toch wel een beetje jaloers -
21 April 2015 - 15:36
Elly:
Hartelijk Gefeliciteerd met je stageplek voor het volgend jaar. Super dat het zo kan. Omdat je aan de andere kant van de wereld zit via skype een solicitatiegesprek en dan uit 18 kanditaten de eerste keus worden op de door jou gewenste school. Wat het nog een meer bijzonder maakt; Midden op Sumatra in de jungle zitten en dit bericht krijgen. Martje wat is dit allemaal prachtig voor jou. Dik en dubbel genieten, en snel weer op zoek naar de Oerang-Oetangs.
Nogmaals Proficiat van ons allemaal.
gr. Elly -
25 April 2015 - 20:44
Sylvia Meeuwissen:
Het was weer een mooi verslag,ook fijn dat je er zo van geniet en niet bang bent voor al die dieren.
super mooi die natuur daar en mooie foto's leuk dat je er ook op staat.
wacht weer op de volgende gr.syl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
